شهاب باران صورت فلکی تکشاخ

بارش شهابی این صورت فلکی در شامگاه روز 30 آبان ماه به اوج می رسد و تا 4 آذر ماه جاری ادامه دارد. تعداد شهابها در ساعت (ZHR) بسیار متغیر است به گونه ای که از 3 تا 400 شهاب در ساعت خواهد بود.

مختصات نور باران این بارش در یک درجه و 52 دقیقه و 73 ساعت است و سرعت اتمسفری شهابها 65 کیلومتر بر ثانیه است.

صورت فلکی تک شاخ: 

 

 

صورت فلکی تکشاخ در مدارک آشوریها ، حیوانی است با یک شاخ که سر و سر دست آن شبیه به اسب و ران ‌آن مانند کره اسب با دمی شبیه شیر می‌باشد (600 تا 2700 سال قبل از میلاد). محققان جدید چنین تصور می‌کنند که تکشاخ نشأت گرفته از یک اشتباه مکتوب در شرح کرگدن هندی است. این صورت فلکی در مجموع جدید می‌باشد و در حدود سال 1624 بوسیله دانشمند آلمانی یاکوب باچ نامگذاری شده است. اخترشناسان سالها بود که تکشاخ را یک ستاره‌ متغیر معمولی تشخیص داده بودند، اما در سال 2002 این ستاره ناگهان ششصد هزار بار درخشان‌تر از خورشید شد و با قدر مطلق 8- ، یکی از درخشان‌ترین ستارگان کهکشان راه ‌شیری لقب گرفت. به ‌مرور زمان ، پرتوهای نور این فوران اطراف ستاره را روشن کرد و هاله‌ای عظیم را در اطراف ستاره نمایان ساخت، ابری کروی متشکل از مواد خامی که سال‌ها به بیرون از ستاره فوران کرده بود. اما ستاره آرام نگرفت و سه بار پشت ‌سر هم فوران کرد. تکشاخ به موجودی شگفت‌انگیز تبدیل شده بود.

اکنون مدتی است اخترشناسان در تلاشند این معما را حل کنند که چه عاملی توانسته این ستاره را سه بار به این فوران‌های بسیار قدرتمند بکشاند و دوباره آن ‌را آرام کند. آنها مدل‌های مختلفی را ارائه کرده‌اند، مثلا یک ستاره نوترونی یا کوتوله سفید درون یک غول سرخ گیر افتاده و فوران کرده است، یا دو ستاره همدم در یک منظومه دوتایی به‌هم برخورد کرده‌اند و مقادیر عظیم انرژی آزاد کرده‌اند. اما به تازگی ، گروهی بین‌المللی از اخترشناسان به سرپرستی آلون رتر از دانشگاه ایالتی پن، در مقاله‌ای پیشنهاد داده‌اند که مدل شکار سیارات با مشاهدات سازگاری بیشتری دارد. آنها پیشنهاد کرده‌اند این فوران‌های سه‌گانه زمانی روی داده است که ستاره تکشاخ سه سیاره هم‌اندازه مشتری را بلعیده بود.


منابع:مهر و رشد